طنز، هنری است که عدم تناسبات در عرصه‌های مختلف اجتماعی را که در ظاهر متناسب به نظر می‌رسند، نشان می‌دهد و این خود مایه خنده می‌شود. هنر طنزپردازی، کشف و بیان هنرمندانه و زیبایی‌شناختی عدم تناسب در این «متناسبات» است. این تعریفی است که” ویکی پدیا” به دست می دهد تا دست هجو گویان و بدگویان را از ساحت فاخر طنز جدا کند . با این تعریف بسیاری از آنچه برخی مرتکب می شوند و حتی باعث خنده می شود، هر چه باشد، طنز نیست.
ادامه مطلب
ما امام رضا عليه‌السلام، را تصوير و حتي تصوّر مي‌کنيم. تصوير و توصيفمان هم زيباست اما ميان زيست ما با آنچه بايد در تبعيت از امام شکل بگيرد، يک دنيا فاصله است. اين را با تخفيف مي‌گويم و الا مي‌توان نوشت تباين است اين نسبت و عکس است مسيري که مي‌پيماييم. من فقط به يک مؤلفه توجه مي‌دهم به نامِ گفت‌و‌گو، همان که امام را بدان متمايز و سيره‌اش را ممتاز مي‌دانيم. کلي هم داده را ارائه مي‌کنيم از مناظراتِ امام با عالمان يهود و نصارا و صابئين و...
ادامه مطلب
امام همان عدد صحیحی است که صفر‌ها را در سمت راست خویش می‌نشاند و توان ده چندان می‌دهد. بی عدد صحیح، صفر‌ها همیشه صفرند حتی اگر به عدد هزار برسند. عدد صحیح است که به صفر‌ها هویت و معنا می‌بخشد . با امام است که جامعه در مدار بهترشدنِ هر روزه قرار می‌گیرد. با اوست که خوبی‌ها "هست" می‌شود تا روشنی‌ها " است" بشود. در پرتو نور اوست که مردمان به وحدت در ساخت جامعه مومنانه می‌رسند. زندگی عرصه تحقق فضایل اخلاقی می‌شود.
ادامه مطلب
« دهه کرامت»، فصل فرخنده ای است که به خوانش درس های امام رضا(ع) جان را و جهان را رونقی سازنده می دهد. حدیث ها به هر تکرار، حدیثی تر و تازه تر نتیجه می بخشد. "دوستى با مردم ، نیمى از عقل است" این حدیثِ شریف، تبیین کننده نگاه امام رضا علیه السلام به ضرورت تعامل با مردم است. تعاملی که می تواند تار و پودِ وحدت را شکل دهد. این تار و پود زمانی در هم تنیده و با گره ها محکم می شود که رعایت حقوق دیگران جا را بر ناحق تنگ کند.
ادامه مطلب
ما به بازتنظیم رفتار خویش به مکتب تربیتی امام رضا، علیه السلام، احتیاج داریم. این یک نیاز مبرم است در حوزه فردی و احتیاجی است حیاتی در ساحتِ اجتماعی. فکر می کنم این بهترین شکلِ تکریم دهه کرامت باشد. بسیار مهمتر از مدح و ستایشی که در کار می کنیم. حتی بهتر از احساسی که جان را زلال می کند. ما به زلال سازی اجتماعی و جهانی نیاز داریم. این نیاز اولویت دار هم با زیستن به سبک امام رضا(ع) و در سپهر تربیتی ایشان تحققی شایسته می یابد.
ادامه مطلب
دانسته باید سخن گفت و کلمات را شمار کرد. عنصر دانستگی را اگر نادیده بگیریم معلوم نیست سخن راه به کدام کج راهه ناشنوایی می برد و کلمات، بذر هدر رفته کدام سنگلاخ ها می شود. این چند کلمه را نوشتم تا تاکیدی باشد برای پرهیز از " نادانستگی" که نتایج ناشایسته ای هم پیامد خواهد داشت. از این تاکید هم می خواهیم به دوگانه ای برسیم که میان طنز و هجو خط کش می گذارد. باید دانست که" طَنز، هنری است که عدم تناسبات در عرصه‌های مختلف اجتماعی را که در ظاهر متناسب به نظر
ادامه مطلب
مومن باید نماد تام و تمام عقلانیت هم باشد. حُکمِ عقل هم توسعه خیر و پرهیز از شرّ است. فضیلتی که چون به رفتار درآید، به کرامت هم ارتقا می یابد. پیشتر به کلامِ امام رضا علیه‌السلام تبرک جستیم که فرمود: " أَلْخَيْرُ مِنْهُ مَأمُولٌ. وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ؛ یعنی امید خیر از او باشد و مردم از شرّش در امان." حال به این تاکید سخن را ادامه می دهیم که این حدیث، مرز انسان بودن را روشن می‌کند. آدم اگر آدم باشد، بودنش برکت است، نبودنش حسرت.
ادامه مطلب
برای مردم احترام قائل باشید. این از ابتدائیات حکمرانی است. در مسائلی که به سفره مردم برمی گردد، همه توان تان را بگذارید و ساعتی را به تعویق نیندازید. حواله به فردا دادن که از جمله گناهان بزرگ در حق مردم است. بازی با روان شان است که جسم و جان شان را هم می آزارد. به نوعی تهدید تمامت سلامت افراد را رقم می زند. حرمت و آبروی آدمی که گروی وفای به عهد است را هم به چالش می کشد. فکر می کنم ماجرای پرداخت حقوق و مستمری بازنشستگان را از این زاویه باید دید.
ادامه مطلب
قصه از پی قصه می آید و غصه می افزاید. باید به صدای بلند گفت برای مردم احترام قائل باشید. این از ابتدائیات حکمرانی است. در مسائلی که به سفره مردم برمی گردد، همه توانتان را بگذارید و ساعتی را به تعویق نیندازید. حواله به فردا دادن که ازجمله گناهان بزرگ در حق مردم است، بازی با روانشان است که جسم و جانشان را هم می آزارد. به نوعی تهدید تمامت سلامت افراد را رقم می زند. حرمت و آبروی آدمی را که گرو وفای به عهد است، هم به چالش می کشد.
ادامه مطلب
حکایتِ شهدا حکمتِ همواره شکوفای الهی است." نامیرا" مردمی که از معبرِ سرخِ شهادت به جاودانگی راه می گشایند تا جوابِ نگاهِ مُلک و مَلَک را خداوند علیم و حکیم چنین بدهد؛" وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ؛ (ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند، و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند." این حیات و زندگی فقط در ملکوت نیست که در مُلک هم زنده اند، در نگاه
ادامه مطلب
